Blog | Nieuws
“Dit klonk prachtig! Jammer eigenlijk dat we niet weten wie dementie heeft en wie niet”, zegt een ontroerde bezoeker na een concert van het Participatiekoor. Maar is dat echt jammer?
Al onze deelnemers houden van zingen én van Bach, dat is wat ze bindt. Samen een prachtig concert tot stand brengen was het doel. Die missie is blijkbaar geslaagd. En wie wel of niet dementie heeft, is dan even helemaal niet meer belangrijk. Dat de bezoekers genoten was duidelijk, maar dat gold beslist niet minder voor de deelnemers. Bij een nieuwe aanmelding staat: “We doen graag weer mee. Mijn tante heeft er zo van genoten. Ze noemt het zingen in het Participatiekoor nog steeds het hoogtepunt van het jaar!”
Elk mens is anders, dus ook elk mens met dementie. De een heeft moeite met woordvinding, maar na het zingen gaat het praten even veel beter. De ander leeft in het moment, maar kan daarin nog steeds genieten.
Vlak voor Pasen 2019 verwoordde Connie Vertegaal in het Noord Hollands Dagblad het heel mooi: “Vraag […] niet wat ze twee uur geleden deed. De kans dat ze het niet meer weet is groot. Maar de tekst van het koraal ‘Herzliebster Jesu’ zingt ze zonder haperen mee. Elk woord, elk nootje van Bachs Matthäus Passion zit verankerd in haar geheugen. Op een plek waar alzheimer geen vat heeft.”
Meedoen en erbij horen
Een zelfverzekerde deelnemer zegt: “Ik heb die Matthäus al 28 keer gezongen, dus die zit wel ingebakken ook al heb ik alzheimer.” Een ander is wat onzeker, maar vertelt enthousiast: “Ik zing zo graag, en misschien kan ik het niet meer zo goed, maar de mensen hier zeggen: ‘doe gewoon mee!’”. Haar contactpersoon laat na afloop van het concert weten: “Het was ontroerend om te zien hoe ze genoot, van de muziek, van het samenzijn, de sfeer, vooral van het gevoel van ‘erbij horen’.”
Een steunzanger noemt het meedoen écht genieten: “Dit wordt de derde keer dat ik meedoe. Soms is het even zoeken naar de balans tussen zelf mooi zingen en je buurvrouw helpen, maar dat went snel. Even aangeven waar te beginnen in de partituur, of waar we zijn.” “Het is juist die hulp waardoor het me lukt mee te zingen”, legt een zanger uit. “Ik heb alzheimer, en die ziekte gaat door, niets aan te doen. Intussen doe ik zoveel mogelijk leuke dingen. Zoals meezingen in het Participatiekoor!”